Η Ποίηση και η... αποκωδικο-ποίηση του λόγου!

Γράφει ο Ανδρέας Τσουκαλάς ©

Ένας ποιητής, θα μπορούσε κανείς να πει, ότι κατά κάποιον τρόπο, γίνεται.. συνάδελφος και συνέταιρος με τον Θεό.. γιατί ο πρώτος Ποιητής είναι ο Θεός, που εποίησε τον άνθρωπο με τα ίδια του τα χέρια, αντίθετα με όλα τα άλλα που εποίησε με τον λόγο του και μόνο.. 

..."Γενηθήτω Φως" είπε και "εγένετο", και την 6η ημέρα σκέφτηκε και είπε "Ας ποιήσωμεν Άνθρωπον"... Πρώτος Ποιητής λοιπόν, πριν υπάρξει ο κόσμος, ο Θεός που εποίησε τα πάντα εκ του μηδενός... Ποιητής "ορατών και αοράτων".. και το αποκορύφωμα της ποίησης ήταν να "πλέξει" το τέλειο εργόχειρο, βάζοντας τον κόσμο μέσα στον άνθρωπο και τον άνθρωπο μέσα στον κόσμο, μετατρέποντας τον κόσμο και τον άνθρωπο σε ένα ποίημα!.. 

Αυτό είναι το μεγαλείο της ποίησης:

Να μετατρέπει το ανύπαρκτο σε υπαρκτό.. το αόρατο σε ορατό.. και να γεννά με το λόγο τα αγέννητα.. 

Ο αληθινός ποιητής ξέρει από πάντα ότι το ποίημα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το μέσον.. Ξέρει πως η ποίηση δεν προσδιορίζεται απλά και μόνο από το ποίημα.. Δεν αρκεί αυτό για να τον χρίσει ποιητή!.. Και ακολουθεί το θεϊκό πρότυπο, την οδό που τον οδηγεί στο αποκορύφωμα, την ολοκλήρωση.. αυτό που τον ελευθερώνει: Το πλέξιμο του εργόχειρου! Να βαπτίσει το ποίημα στον ποταμό της ανθρώπινης ψυχής και την ανθρώπινη ψυχή στον ποταμό του ποιήματος, ώστε να λάμψει το Φως του Λόγου, για να γεννηθεί νέος νους  νέα αντίληψη, νέα κατανόηση, και να γίνει υπαρκτό εκείνο που πριν δεν υπήρχε.. 

Το ποίημα γίνεται το μέσον, που δίνει ουράνιο νόημα στα γήινα και γήινο νόημα στα ουράνια, αποκαλύπτοντας τα "κρυμμένα", με λόγια αλληγορικά, τις περισσότερες φορές, γιατί η αλληγορία ξεκλειδώνεται στο χρόνο από εκείνους που κρατούν το "κλειδί"... αποκρυπτογραφεί τα βαθύτερα νοήματα διαχρονικά, στο πέρασμα του χρόνου, σε όλες τις εποχές, και στο μέτρο που η ανθρώπινη κατανόηση διευρύνεται αρκετά, ώστε να είναι ικανή να αποκωδικοποιήσει αυτά τα νοήματα, μέσα από μια καινούρια αντίληψη. 

Ο Λόγος του ποιητή διδάσκει στον άνθρωπο τον τρόπο να ζει την γήινη ζωή του με έναν πνευματικό τρόπο, κατανοώντας τις αιτίες και τα αποτελέσματα, και εμπλουτίζοντας λέξεις και αξίες στην σφαίρα του τρισδιάστατου.. Και δίνει στον άνθρωπο το κίνητρο και ένα λόγο να θυμηθεί την προέλευσή του, την θεϊκή κληρονομιά του και την αναμφισβήτητη ικανότητα που του έχει δοθεί, ώστε να γίνει και ο ίδιος ποιητής της ζωής του, ένας μικρός θεός - συνέταιρος δηλαδή, να δημιουργεί με τον λόγο του και με τα χέρια του, συνεχίζοντας επάξια το μεγαλειώδες εκείνο Πρώτο Ποίημα του Πρώτου Ποιητή.. του Ποιητή της Ζωής!..

(Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης που γιορτάζεται κάθε 21η Μαρτίου).